Een uitstapje naar Venice Beach, California, 1942. Met opgestroopte broekspijpen, in stijve driedelige burgerpakken zitten ze op het strand. Wat onwennig, wat te warm, wat te Europees, scheefgezakt in hun Amerikaanse strandstoel. Grote Europese cultuurdragers op de vlucht voor het nazisme. Onder hen Arnold Schönberg, Thomas Mann, Theodor Adorno, Berthold Brecht en Alma MahlerWerfel. Hun gesprek over de invloed van Goethe op Wagner stokt even, terwijl ze zwijgend een Mickey Mouseballon gadeslaan die over het strand vliegt.
De Duitse cultuurdragers en intellectuelen gaan er beleefd vousvoyerend met elkaar in gesprek, maar ieder van hen blijkt zich anders te verhouden tot het beloofde land en de eigen ballingschap. Thomas Mann leeft er, in de woorden van Brecht, als de Goethe van het ‘Weimar in Hollywood’ (‘Wo ich bin ist Deutschland’). Voor anderen is Californië niets meer dan ‘een blauw zonnig graf’, ‘een eeuwig zonnige, wereldvreemde hel die Hollywood heet’. ‘Een land zonder echo’s’, in de woorden van Krenek. Arnold Schönberg verruilde Naziduitsland voor het land van de vrijemarkteconomie toen hij zestig was, dan al een ietwat bestoft boegbeeld van de Europese muzikale avantgarde.
Hof van Eede wil onderzoeken hoe de Duitse emigranten in California hun Europese identiteit vormgaven in confrontatie met de Amerikaanse cultuur die in de decennia erna ook in Europa mainstream zou worden. Hoe verhield, en verhoudt de diepte en de zwaarte van het Europese verleden zich tot de oppervlakte en de vluchtigheid van het Amerikaanse consumerism? Welke existentiële troost vonden ze, en valt er ook nu nog te vinden in dat steeds meer mythische thuisland? En volstond hun culturele bagage om hen geborgenheid te bieden op het losse zand van het land of opportunities?
Octopus omkadert dit intrigerende stuk met moderne klassieke muziek van John Cage en David Lang.